Ανατροπές παντού: από τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας μέχρι τον τρόπο λειτουργίας του κράτους και της οικονομίας φέρνει η νέα πραγματικότητα που υπαγορεύεται από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Αναταραχή στο πολιτικό σύστημα και φωνές για αλλαγές.
Για το ίδιο θέμα
Ο Ντομινίκ Στρος Καν, σε μια άγνωστη, αλλά εξόχως διαφωτιστική ομιλία του για το μέλλον της Ευρώπης, ενώπιον στελεχών του ΠΑΣΟΚ, πριν από τέσσερα χρόνια στην Αθήνα, είχε πει πράγματα που σήμερα ως διευθυντής του ΔΝΤ δεν θα επαναλάμβανε.
Βασική διαπίστωσή του ήταν ότι η «κατάσταση στην ευρωζώνη δεν πάει καλά» και ότι αυτό «οφείλεται στο ότι δεν έχουμε ενιαία οικονομική και χρηματοοικονομική πολιτική, ούτε τα κατάλληλα εργαλεία». Δεν δίστασε, μάλιστα, να καυτηριάσει και τη στάση της Γερμανίας. Αποτελεί σχεδόν ειρωνεία της τύχης ότι στην εκδήλωση εκείνη με θέμα «Η Ευρώπη μπροστά σε νέες προκλήσεις» που οργάνωσε το ΙΣΤΑΜΕ και ο Γ. Παπανδρέου στις 2/2/2006, συντονιστής ήταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ο Στρος Καν μίλησε ως ευρωπαίος σοσιαλιστής, δεν έκρυψε τη φιλοδοξία του να παίξει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη και μίλησε για την εμπειρία του ως πρωτεργάτης του ευρώ: «Ιδεολογικά πιστεύω ότι έχουμε φτάσει στον πάτο. Πλέον έχουμε πατήσει και θα αρχίσουμε να ανεβαίνουμε. Χρειάζεται χρόνος. Χρειάζονται ηγέτες...».
Τότε ο γάλλος σοσιαλιστής υποστήριξε ότι κάθε 50-60 χρόνια οργάνωσης της κοινωνίας, ακολουθούν 15-20 χρόνια αποδιοργάνωσης, όπου επικρατεί ο νεοφιλελευθερισμός. «Εδώ και 15 χρόνια ζούμε αυτή τη φάση, του άκρατου φιλελευθερισμού, αλλά νομίζω ότι φτάνουμε στο πέρας του δρόμου αυτού, καθώς δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξει δημόσια παρέμβαση».
Δήλωσε επίσης ότι οι στόχοι της Λισαβόνας δεν μπορούν να υλοποιηθούν, γιατί δεν συνοδεύτηκαν από τα πολιτικά μέσα παρέμβασης και άφησαν το κάθε κράτος να εφαρμόσει την πολιτική όπως ήθελε. Δεν έκρυψε επίσης, ότι ο γαλλογερμανικός άξονας έχει ατονήσει και ότι λείπει το όραμα.
Οταν ολοκλήρωσε την ομιλία του, ο Γ. Παπακωνσταντίνου παρακάλεσε για ερωτήσεις. Πρώτος πήρε το λόγο ο Φ. Σαχινίδης, ο οποίος ζήτησε περισσότερη ενημέρωση για την έλλειψη συντονισμού στην Ε.Ε και ρώτησε αν ο φιλελευθερισμός πνέει όντως τα λοίσθια και τι δυνατότητες παρέμβασης υπάρχουν. Ο Στρος Καν του απάντησε ότι προσπάθησαν πολλοί να υπάρξει οικονομικός συντονισμός «μέχρι τη στιγμή που το θέμα άρχισε να οδηγείται σε αδιέξοδο, ιδιαίτερα εξαιτίας των Γερμανών, οι οποίοι ζητούσαν ενιαίο νόμισμα, αλλά ταυτόχρονα ήταν πάρα πολύ εχθρικοί σ' αυτή την προοπτική». Είπε μάλιστα, ότι ο ίδιος είχε συγκρουστεί πολλές φορές με το γερμανό συνάδελφό του για το θέμα αυτό.
«Δεν ξέρω καλά την ελληνική ψυχολογία», είχε πει τότε, «αλλά την γερμανική τη γνωρίζω πολύ καλά». «Οι αναμνήσεις που είχαν από το νόμισμά τους που ήταν ασταθές πριν από την άνοδο του ναζισμού, ήταν πολύ κακές, γι' αυτό και το ισχυρό μάρκο ήταν τόσο προσφιλές».
Εξήγησε μάλιστα ότι για τους Γερμανούς ήταν πολύ δύσκολο να εγκαταλείψουν το μάρκο και να ενωθούν με άλλες χώρες, τις οποίες έβλεπαν με κάποια περιφρόνηση. «Είστε πολύ τυχεροί, γιατί τότε δεν ήσασταν στην ομάδα και δεν μπήκε ζήτημα για τους Ελληνες, αλλά για τους Γάλλους είχε τεθεί. Τους Ιταλούς, μάλιστα, δεν ήθελαν επ' ουδενί να τους δεχθούν».
Μεταξύ των πολλών που είπε στον χειμαρρώδη λόγο του ο Στρος Καν, ανέφερε και τα εξής ενδιαφέροντα:
* «Οσο δεν έχουμε ευρωπαίο υπουργό Οικονομίας θα έχουμε άσχετες και ασυντόνιστες πολιτικές... Το ότι έχουμε περιοριστεί στο ενιαίο νόμισμα και δεν προχωρήσαμε παραπέρα είναι εξαιρετικά αποδυναμωτικό».
* «Αν τα μέλη της ευρωζώνης δεν προχωρήσουμε, δεν δράσουμε, θα φτάσει η στιγμή που κάποιος θα φωνάξει δυνατά ότι το ευρώ δεν μας χρησιμεύει και πολύ, ας το εγκαταλείψουμε».
Λίγο πριν από το τέλος της συζήτησης, ένας από τους παριστάμενους (Χρ. Σαρδελής) ευχήθηκε να είναι ο Στρος Καν, σύντομα, ένας απ' αυτούς που θα αναμορφώσουν την ατζέντα της ευρωζώνης (ούτε σαββατογεννημένος να ήταν!).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου