Οι Ημέρες της Κρίσης

Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

2505 Ημέρες: Αύξηση 40% της φτώχειας 2008-2015

Στο συμπέρασμα ότι η φτώχεια στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 40% από το 2008 μέχρι το 2015 κατέληξαν οι επιστήμονες του "Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας της Κολωνίας" (IW).

Σύμφωνα με την έρευνα την οποία διεξήγαγαν, δεν αρκεί όμως να μετρά κανείς αποκλειστικά το χαμηλό εισόδημα για να καταλήξει σε συμπεράσματα, αλλά -όπως προτείνουν- πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλες παράμετροι, όπως είναι λ.χ. οι στερήσεις υλικών αγαθών καθώς επίσης και το χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, η υποαπασχόληση και οι περιορισμοί στην υγειονομική περίθαλψη.



Όλα αυτά συμπεριλαμβάνονται σε έναν νέο "πολυδιάστατο δείκτη φτώχειας", τον οποίο εκπόνησε το ως άνω Ινστιτούτο για τα έτη 2008-2015, από τον οποίο προκύπτει ότι "ο μεγάλος χαμένος είναι η Ελλάδα, με μια αύξηση της φτώχειας κατά 40%, ακολουθούμενης από την Ιρλανδία (28% αύξηση) και την Κύπρο 28,2%" λέει ο Κρίστοφ Σρέντερ, συντάκτης της έκθεσης, στο γερμανικό reuters.

Αυτό οφείλεται στη χρόνια ύφεση και την μεγάλη ανεργία, αλλά "φυσικά και στην πολιτική λιτότητας και τους όρους των δανειστών" τονίζει ο ερευνητής. Στην Ιταλία καταγράφεται μια αύξηση της φτώχειας κατά 11% και στην Ισπανία 18%.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ



Λευκή Βίβλος με 5 σενάρια για την Ευρώπη

ΑΠΕ, REUTERS

Ο ΣΕΒ ενημερώνει...
Η εβδομαδιαία έκθεσή τουΕΠΙΣΚOΠΗΣΗ o Μετά από μία δεκαετία ευημερίας με δανεικά, τα ελληνικά νοικοκυριά, από το 2009 και μετά, έχουν υποστεί μία από τις μεγαλύτερες, σε καιρό ειρήνης, απομειώσεις του βιοτικού τους επιπέδου, του εισοδήματος και της περιουσίας τους. Στα ασθενέστερα, ιδίως, οικονομικά στρώματα, η φτώχεια, η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός προβάλλουν ως παγιωμένες καταστάσεις, που δεν μπορούν να ανατραπούν παρά μόνο με την ταχεία επιστροφή συνθηκών υγιούς ανάκαμψης της ιδιωτικής οικονομίας. Για τη μεγάλη μάζα των νοικοκυριών, πάντως, οι προκλήσεις από την χειροτέρευση των κοινωνικοοικονομικών τους χαρακτηριστικών αντιμετωπίζονται χωρίς να προκαλούνται συστημικές ασυνέχειες, όπως προκύπτει από την Έρευνα Χρηματοδότησης και Κατανάλωσης Νοικοκυριών, που διενεργεί περιοδικά, για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αν και, σε σχετικά μεγάλο βαθμό, τα ελληνικά νοικοκυριά ζουν σε δικό τους σπίτι και έχουν αυτοκίνητο (και αρκετοί εξοχικό), οι τραπεζικές καταθέσεις τους είναι κατά κανόνα πολύ χαμηλές, και συναντούν μεγάλες δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των δανείων τους. Οι οικογένειές τους περιλαμβάνουν σε μεγαλύτερο βαθμό συνταξιούχους και μη εργαζόμενα μέλη απ’ ό,τι παλαιότερα, δεν μπορούν να αποταμιεύσουν σε σταθερή βάση, αλλά ούτε ζητούν πλέον οικονομική βοήθεια από φίλους ή συγγενείς, ενώ μερικοί χρωστούν περισσότερα από όσο αξίζει η περιουσία τους (και όχι μόνο στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα), κ.ο.κ.. Η οικογένεια, αν και εξασθενημένη, δρα ακόμη ως δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας και προστασίας. Οι αντοχές, βεβαίως, εξαντλούνται και οι νέοι, κυρίως, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο εργασιακό περιβάλλον που τους εμποδίζουν να φτιάξουν την ζωή τους. Σε κάθε περίπτωση, τα προβλήματα δεν λύνονται μόνο με την ανακατανομή εισοδημάτων από τους περισσότερο στους λιγότερο ικανούς ή τυχερούς στην παραγωγική διαδικασία. Το μόνο που κάνει η πολιτική αυτή είναι να διαιωνίζει την φτώχεια και την ανημπόρια, με την υπερφορολόγηση των πιο παραγωγικών στρωμάτων να στερεί από τους ανθρώπους που υποφέρουν, τις δουλειές που θα τους βοηθήσουν να ορθοποδήσουν. Επιπλέον, η διατήρηση περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων είναι αντιπαραγωγική καθώς εμποδίζει τα ελληνικά νοικοκυριά να επενδύουν τις αποταμιεύσεις τους κατά το δοκούν, εξασθενώντας την ροπή προς αποταμίευση καθώς οι επιλογές εναλλακτικών τοποθετήσεων, μετά την κατάρρευση και της οικοδομής, είναι περιορισμένες. Αλλά ούτε και οι ξένοι επενδυτές θα επιλέξουν να φέρουν τα λεφτά τους σε μία χώρα όπου δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι οι ροές κεφαλαίων με το εξωτερικό είναι διασφαλισμένες. Ταυτόχρονα, το κόστος για την οικονομία είναι τεράστιο καθώς οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων επιτρέπουν στην κυβέρνηση να κωλυσιεργεί στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, μιας και δεν υπάρχουν σοβαρές πιέσεις μαζικής φυγής των καταθέσεων από τις τράπεζες κάθε φορά που αυξάνεται η αβεβαιότητα, όπως γινόταν πριν την επιβολή τους. o Το οικονομικό κλίμα υποχώρησε στις 92,9 μονάδες τον Φεβρουάριο του 2017, κυρίως λόγω της σημαντικής πτώσης της καταναλωτικής εμπιστοσύνης σε επίπεδα 2012, αλλά και της κάμψης των προσδοκιών στο λιανικό εμπόριο. Η ανάκαμψη του όγκου λιανικών πωλήσεων πλην καυσίμων που είχε αρχίσει από το 3ο τρίμηνο του 2016 (+3,7%), αποδυναμώθηκε ελαφρά το τελευταίο τρίμηνο του 2016 (+2,3%), λόγω της σημαντικής υποχώρησης που σημειώθηκε τον Δεκέμβριο 2016 (-0,9%). 

ΣΕΒ (εβδομαδιαίο δελτίο): "Σε κάθε περίπτωση, τα προβλήματα δεν λύνονται μόνο με την ανακατανομή εισοδημάτων από τους περισσότερο στους λιγότερο ικανούς ή τυχερούς στην παραγωγική διαδικασία".
Κατάλαβες λιγότερο ικανέ (ανίκανε) και άτυχε;

Πάρε κι άλλο ένα απόσπασμα τώρα:
"ΣΕΒ (εβδομαδιαίο δελτίο): "Ταυτόχρονα, το κόστος για την οικονομία είναι τεράστιο καθώς οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων επιτρέπουν στην κυβέρνηση να κωλυσιεργεί στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής, μιας και δεν υπάρχουν σοβαρές πιέσεις μαζικής φυγής των καταθέσεων από τις τράπεζες κάθε φορά που αυξάνεται η αβεβαιότητα, όπως γινόταν πριν την επιβολή τους".
...μιας και δεν υπάρχουν σοβαρές πιέσεις μαζικής φυγής των καταθέσεων από τις τράπεζες!
Ομολογούν δηλαδή, χωρίς τσίπα, ΑΥΤΟ ακριβώς που έκαναν το καλοκαίρι του 2015!
Πιέσεις! Δηλαδή στυγνός και στεγνός εκβιασμός!

Τα 5 σενάρια του Γιούνκερ

Λιγότερο από ένα μήνα πριν από τη σύνοδο της Ρώμης, στην οποία οι ηγέτες της Ε.Ε. καλούνται να τιμήσουν την 60ή επέτειο από την ίδρυση της ΕΟΚ χαράζοντας κατευθύνσεις για το μέλλον της Ενωσης, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ παρουσίασε χθες πέντε σενάρια για την επόμενη ημέρα.
Στο πρώτο σενάριο («Συνεχίζουμε κανονικά») η Ε.Ε. των «27» επικεντρώνει την προσοχή της στην επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος μεταρρυθμίσεων. Η Κομισιόν επισημαίνει ότι «η κανονικότητα προϋποθέτει συνεχείς βελτιώσεις για να αντιμετωπιστούν νέες προκλήσεις». Αναφορικά με τη Ζώνη Σένγκεν, αναφέρει ότι χωρίς βελτιώσεις «κάποιες χώρες μπορεί να διατηρήσουν το καθεστώς στοχευμένων εσωτερικών ελέγχων».
Στο δεύτερο σενάριο  («Τίποτα περισσότερο από την ενιαία αγορά») η Ε.Ε. επικεντρώνεται σταδιακά εκ νέου στην ενιαία αγορά, καθώς τα 27 κράτη-μέλη δεν κατορθώνουν να βρουν κοινό έδαφος σε άλλους τομείς πολιτικής. Το προφανές πρόβλημα στο σενάριο αυτό ακούει στο όνομα Ευρωζώνη. Το κοινό νόμισμα είναι υπαρκτό και αν τα μέλη της Ευρωζώνης εκλάβουν την Ε.Ε. μόνο ως ενιαία αγορά, εγκαταλείπουν τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που θα ενίσχυαν την Ευρωζώνη απέναντι στην επόμενη κρίση.
Στο τρίτο σενάριο («Οσοι θέλουν περισσότερα κάνουν περισσότερα»), η Ε.Ε. των «27» επιτρέπει στα κράτη-μέλη που το επιθυμούν να αναπτύξουν στενότερη συνεργασία σε συγκεκριμένους τομείς, όπως η άμυνα, η εσωτερική ασφάλεια ή τα κοινωνικά θέματα.
Διαμορφώνονται μία ή περισσότερες «συμμαχίες πρόθυμων κρατών». Είναι η λεγόμενη Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, στην οποία είχε αναφερθεί πρόσφατα η καγκελάριος Μέρκελ.
Στο τέταρτο σενάριο («Κάνουμε λιγότερα με πιο αποδοτικό τρόπο»), η Ευρωπαϊκή Eνωση εστιάζει στην επίτευξη καλύτερων και ταχύτερων αποτελεσμάτων σε επιλεγμένους τομείς πολιτικής, επιστρέφοντας στα κράτη-μέλη αρμοδιότητες σε τομείς όπου θεωρείται ότι δεν υπάρχει προστιθέμενη αξία. Στο σενάριο αυτό εμπίπτουν η δημιουργία ευρωπαϊκής αμυντικής ένωσης, η ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής αλλά και η κοινή έρευνα για την ενεργειακή μετάβαση. Το ερώτημα είναι αν τα κράτη-μέλη προτίθενται να μεταβιβάσουν στις Βρυξέλλες αρμοδιότητες στους τομείς που θα επιλεγούν και πώς θα ιεραρχηθούν οι επιλογές αυτές.


Το πέμπτο σενάριο («Κάνουμε μαζί πολύ περισσότερα») είναι η ομοσπονδιακή Ευρώπη. Τα κράτη-μέλη αποφασίζουν να μοιραστούν περισσότερες αρμοδιότητες, πόρους και διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε όλους τους τομείς. Οι αποφάσεις εγκρίνονται ταχύτερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εφαρμόζονται επίσης ταχύτερα. Αυτή είναι η επιλογή που προτιμά η Κομισιόν, η οποία όμως αναγνωρίζει ότι ένα τέτοιο βήμα «ενέχει τον κίνδυνο να αποξενώσει κοινωνικά στρώματα που θεωρούν ότι η Ε.Ε. στερείται νομιμοποίησης».

Ευρώπη διαφορετικών ταχυτήτων και με τη «βούλα» της Κομισιόν

02.03.2017 - 10:59 :: Πολιτική

Στην ουσία ο κ. Γιούνκερ καταγράφει για πρώτη φορά επισήμως δύο βασικές κατευθύνσεις οι οποίες φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν στο νέο τοπίο: Αφενός την «Ευρώπη α λα καρτ» και αφετέρου την βαθύτερη ενοποίηση «όσων θέλουν και το μπορούν»

Mario Monti: Για την κρίση αξιοπιστίας δεν φταίει ο ευρωπαϊκός Νότος αλλά ο Βορράς



Σχέδιο απασχόλησης 150.000 ανέργων ανά έτος παρουσιάστηκε στους Θεσμούς


24ωρη απεργία των νοσοκομειακών γιατρών για το ασφαλιστικό

02.03.2017 - 10:32 :: Κοινωνία

Η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), αναφέρει ότι «προστίθεται ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των αντιασφαλιστικών νομοθετημάτων των προηγούμενων κυβερνήσεων» και κάνει λόγο για «μειώσεις συντάξεων μέσω του νέου τρόπου υπολογισμού τους και επιβολή νέων αυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές».



Ψάχνουν σωσίβιο στα αντίμετρα που αρνούνται οι πιστωτές

Μητσοτάκης σε Τσίπρα: Το κόστος της διαπραγμάτευσης είναι στην πλάτη σου

Βαρύ το πλήγμα της αβεβαιότητας για τα νοικοκυριά

Bloomberg: Κίνδυνος για τις τράπεζες η καθυστέρηση στην αξιολόγηση



Σ. Φάμελλος: Η κυβέρνηση επιδιώκει τροποποίηση του δημοσιονομικού μείγματος μετά το 2019 προς όφελος των πολιτών και των επιχειρήσεων

02.03.2017 - 11:08 :: Πολιτική

«Από το πολλά μέτρα λιτότητας και το Grexit φτάσαμε σήμερα να βλέπουμε μια μετατόπιση των μεγάλων δυνάμεων στη λογική του συμβιβασμού» δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο αναπληρωτής υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού - Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 Fm» και τόνισε ότι η κυβέρνηση ήδη από το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου προέταξε την ανάγκη τροποποίησης του δημοσιονομικού μείγματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου